Het is een spectaculair divers jaar geweest voor grote releases van videogames, van de fantastische diepten van Baldur’s Gate 3 tot de euforische hoogten van Hi-Fi Rush. Is het dan echt mogelijk om er een aantal consistente thema’s en ideeën uit te halen? Ja. Ja, dat is mogelijk.
Elk gamejaar heeft zo zijn modeverschijnselen, of het nu gaat om een obsessie voor HDR, collectieve kaartspelmechanismen of extravagant getatoeëerde hoofdpersonages. Dus wat waren de trends die 2023 vorm gaven? Hier zijn er acht.
De wraak van het vechtspel
(Afbeelding credit: Capcom)
De vechtgame zal nooit verdwijnen, maar de diepte en het aanbod van ervaringen dit jaar betekenden een nieuw tijdperk voor het genre. Street Fighter 6 bood ingewikkelde nieuwe vechtsystemen, 18 uitstekende vechters en een reeks tutorial- en aanpassingsfuncties die nieuw leven en toegankelijkheid aan de serie toevoegden. Mortal Kombat 1 bracht een zelfbewust belachelijk verhaal, verbluffende visuele effecten en een overvloed aan speltypen, en als klap op de vuurpijl kregen we ook nog de hilarische, op Gang Beasts geïnspireerde Party Animals voor lichtgewicht knokpartijen. Dit was het jaar waarin vechters zichzelf opnieuw voorstelden aan een hele nieuwe generatie.
Echte horror
(Afbeelding credit: Frictional Games)
Ja, de remakes van Resident Evil waren geweldig, maar de serie van Capcom heeft altijd meer om actie, spanning en te grote monsters gedraaid dan om echte verstoppertje-achter-de-bank-horror. Dit jaar kregen we daar veel meer van. Alan Wake 2 vermengde Lovecraft en Silence of the Lambs tot een duizelingwekkende, van angst doordrenkte nachtmerrie, terwijl Amnesia: The Bunker een claustrofobische en helse afdaling in de oorlog bood. Elders gaf de early access release van Sons of the Forest ons de grimmigste weergave van post-apocalyptisch overleven sinds The Road van Cormac McCarthy, terwijl Bloober Team’s Layers of Fear alle sensatie van een giallo-film van Dario Argento bood. Echt een huiveringwekkend jaar.
De versnippering van het RPG-avontuur
(Afbeelding credit: Neowiz)
We zijn gewend geraakt aan een bepaalde structuur van epische open-wereld actie-RPG’s door Zelda, Elden Ring en de latere Assassin’s Creed-titels, maar dit jaar zagen we ontwikkelaars afstappen van gevestigde conventies. Baldur’s Gate 3 bracht ons terug naar het CRPG-tijdperk met een op tabeletops geïnspireerd meesterwerk dat radicaal openstond voor de creativiteit van de speler. Zowel Sea of Stars als Octopath Traveller interpreteerden de rollenspelklassiekers uit het SNES-tijdperk zorgvuldig voor een modern publiek, Lies of P voegde Soul-achtige tropen samen met Europese folklore en een poppenspel over cybernetische verbetering, en Tchia kwam met een briljante nieuwe gedaanteverwisselingsmechaniek. De sci-fi RPG was ook goed gevuld met zeer uiteenlopende titels, van het uitbundige Starfield tot het klassieke Star Ocean: The Second Story R en een spannend verjongde Cyberpunk 2077.
Innovatieve nostalgie
(Afbeelding credit: No More Robots)
We zijn eraan gewend dat ontwikkelaars voortdurend teruggrijpen naar het verleden, maar dit jaar zagen we veel titels die nostalgische genres en conventies gebruikten – niet alleen uit games maar ook uit de bredere cultuur – om te innoveren en te ontdekken. Spirittea ziet eruit als een standaard ouderwetse RPG, maar het is eigenlijk een bovennatuurlijke badhuissim, een combinatie van Spirited Away en Stardew Valley met een fascinerend geestendetective-element. Videoverse gebruikt de internetinterfaces van de vroege jaren 2000 om een hartverwarmend verhaal over vriendschap te vertellen, en Killer Frequency vangt op briljante wijze de jaren 1980 met zijn gebruik van neonkleuren en slasherfilmconventies om een onconventioneel moordmysterie te creëren.
Verticaal wereldontwerp
(Afbeelding credit: Don’t Nod)
Als we aan de term open wereld denken, stellen we ons meestal glooiende landschappen voor die zich voor ons uitspreiden, misschien met hier en daar een berg. In 2023 experimenteerden ontwikkelaars met verticaal wereldontwerp, waarbij ze epische diepten en hoogten beklommen. Zowel Jusant als Chants of Sennaar nemen spelers mee op contemplatieve reizen naar de top van opdoemende torens, terwijl New Heights ultra realisme toevoegt aan de ontluikende klimsim-markt. Aan de andere kant van het ruimtelijke spectrum laten de monsterlijke vissim Dredge en Dave the Diver ons zinken naar oceanische diepten.
Filosofische experimenten
(Afbeelding credit: Sad Owl Studios)
Wat is een virtuele omgeving? Wat is de relatie van de speler met wat hij op het scherm ziet? Een paar spellen speelden dit jaar met deze ontologische vragen. Met Viewfinder kon u foto’s nemen van de landschappen en deze vervolgens gebruiken om toegang te krijgen tot nieuwe gebieden. Cocoon bevatte werelden in werelden, die zelf weer in draagbare bollen zaten, in een soort kosmisch Russisch poppenavontuur. Wanted:Dead is een bizarre postmoderne pastiche op het concept van het rollenspelavontuur, dat voortdurend de vierde muur aan stukken slaat. Oh en de uitstekende visuele roman Slay the Princess is een terugkerend metanarratief onderzoek naar sprookjestoppers.2023 bewijst dat het nieuwste wapen in het arsenaal van elke gamer een filosofiediploma is.
Videogames als soap
(Afbeelding credit: Annapurna Interactive)
Jarenlang was het zeldzaam dat verhalende games buiten de genres van visuele romans of dating om zich bezighielden met complexe relaties in grotere gemeenschappen – het klassieke territorium van de soap. Tot en met 2023 zagen we een gevarieerde reeks titels die precies dat deden. Venba is bijvoorbeeld een spel over de rol die koken speelt in het leven van een Indiase familie in Canada; Thirsty Suitors (met vergelijkbare thema’s over immigratie en identiteit) is een relatiedrama dat verteld wordt door middel van skateboarden en leuke gevechten; en Saltsea Chronicles is het verhaal van een nautische gemeenschap die zonder kapitein op drift is geraakt. In al deze spellen is de rol van de speler een soort emotionele navigator die personages door brede interpersoonlijke situaties stuurt en zo verhalen creëert over familie, liefde en trauma’s op een manier die meer bekend is van lange tv-drama.
De voortdurende metaversatie van games
(Afbeelding credit: Epic Games / The Lego Group)
Het gebruik van persistente online games als gastruimten voor merk-“ervaringen” is natuurlijk al een paar jaar aan de gang, maar 2023 voelde als een belangrijke mijlpaal. Minecraft kondigde koppelingen aan met Star Wars en de documentaireserie Planet Earth 3 van de BBC, Roblox bood onderdak aan alles van Barbie tot Bakugan en Fortnite sloot een gigantische deal met Lego voor een overlevingsavontuur met een merknaam. Het werd dit jaar absoluut duidelijk dat games, en waarschijnlijk niet grote sociale media-imperiums zoals Meta, de virtuele sociale ruimtes van de toekomst zullen vormen. U kunt er dus maar beter aan wennen om uw grootouders tegen het lijf te lopen in Call of Duty.
Bekijk het beste van het beste met de De 25 beste games van 2023
